Jaki papier ścierny do tynku gipsowego? Praktyczny poradnik szlifowania krok po kroku

Czy kiedykolwiek stanąłeś przed ścianą świeżo pokrytą tynkiem gipsowym, marząc o idealnie gładkiej powierzchni niczym tafla lustra? Sekretem do osiągnięcia perfekcji jest odpowiedź na pytanie: jakim papierem szlifować tynk gipsowy? Wybór właściwego narzędzia to pierwszy krok w tej fascynującej podróży ku gładkim ścianom.

Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest stopniowe przechodzenie do coraz drobniejszych gradacji papieru. Zbyt szybkie pominięcie etapów może skutkować widocznymi rysami i niedoskonałościami, które zniweczą cały efekt. Wyobraź sobie, że to jak gra na instrumencie – każdy dźwięk, każde pociągnięcie papierem, ma znaczenie dla ostatecznej symfonii gładkości.

Wybierając papier ścierny, zwróć uwagę na jego rodzaj. Do tynku gipsowego najlepiej sprawdzą się papiery na podkładzie papierowym lub siatce ściernej. Siatki są szczególnie polecane, gdyż minimalizują zapylenie i są bardziej wydajne. Cena za arkusz papieru waha się od kilku do kilkunastu złotych, natomiast siatki są zazwyczaj nieco droższe, ale inwestycja w komfort i efektywność pracy jest bezcenna.

Jaki papier ścierny jest najlepszy do szlifowania tynku gipsowego?

Stojąc przed wyzwaniem idealnie gładkich ścian, kluczowe pytanie brzmi: jakim papierem szlifować tynk gipsowy? Odpowiedź, choć na pozór prosta, skrywa w sobie niuanse, które decydują o sukcesie całego przedsięwzięcia. W 2025 roku, rynek materiałów ściernych oferuje paletę rozwiązań, ale wybór odpowiedniego papieru to nie tylko kwestia dostępności, ale przede wszystkim wiedzy i techniki.

Rodzaje papieru ściernego: Przegląd arsenału

Zanim zanurzymy się w świat gradacji, warto zrozumieć, z jakim orężem mamy do czynienia. Papier ścierny w 2025 roku to nie tylko arkusz z nasypem. To cała gama produktów, różniących się materiałem ściernym, spoiwem i podkładem. Do tynku gipsowego, który charakteryzuje się swoją miękkością, najlepiej sprawdzą się papiery na podkładzie papierowym lub siatki ścierne. Te ostatnie, dzięki swojej strukturze, minimalizują ryzyko zapychania się i pozwalają na efektywniejsze odprowadzanie pyłu – prawdziwe błogosławieństwo, zwłaszcza przy większych powierzchniach.

W 2025 roku popularność zyskują papiery ścierne ceramiczne, cenione za swoją wytrzymałość i agresywność. Jednak do tynku gipsowego, zwłaszcza przy wykańczaniu, zalecamy ostrożność. Ich moc może okazać się zbyt duża, prowadząc do niechcianych rys i konieczności poprawek. Lepiej postawić na sprawdzone papiery korundowe lub elektrokorundowe, które oferują dobry balans między efektywnością a kontrolą.

Gradacja papieru: Klucz do perfekcyjnej gładkości

Gradacja papieru ściernego to nic innego jak gęstość nasypu, oznaczana numerami. Im niższy numer, tym papier jest grubszy i bardziej agresywny. I odwrotnie – wysokie numery to papiery drobne, idealne do wygładzania powierzchni. Szlifowanie tynku gipsowego to proces etapowy, wymagający zastosowania kilku gradacji.

• Etap 1: Szlifowanie wstępne (grube nierówności) - Zacznij od papieru o gradacji P80-P120. To moment na pozbycie się większych nierówności, smug po szpachli czy wypływek. Pamiętaj, aby nie przesadzić z siłą nacisku – tynk gipsowy jest stosunkowo miękki i łatwo go uszkodzić. Ceny papierów o tej gradacji w 2025 roku oscylują w granicach 15-25 PLN za 10 arkuszy.
• Etap 2: Szlifowanie pośrednie (wygładzanie) - Przejdź na gradację P150-P180. Ten etap ma na celu usunięcie rys po grubszym papierze i przygotowanie powierzchni do finalnego wykończenia. Tutaj warto zainwestować w siatki ścierne, które, choć nieco droższe (ok. 30-45 PLN za 10 sztuk), zapewnią lepszą wydajność i mniejsze zapylenie.
• Etap 3: Szlifowanie wykończeniowe (perfekcja) - Ostatni szlif to gradacja P220-P240, a nawet P320 dla najbardziej wymagających. To etap, w którym ściana nabiera aksamitnej gładkości. Pamiętaj, aby szlifować delikatnie, okrężnymi ruchami, kontrolując efekt na bieżąco. Papiery o tak wysokich gradacjach mogą kosztować od 20 do 35 PLN za 10 arkuszy, ale efekt finalny jest wart każdej złotówki.

Narzędzia szlifowania: Ręcznie czy mechanicznie?

Wybór narzędzia do szlifowania zależy od powierzchni i preferencji. Szlifowanie ręczne, choć bardziej czasochłonne, daje większą kontrolę i wyczucie. Do mniejszych powierzchni i detali jest niezastąpione. Możesz użyć kostki lub klocka do szlifowania, co ułatwi równomierny nacisk.

Przy większych powierzchniach, szlifierka oscylacyjna lub żyrafa do gipsu to prawdziwe wybawienie. Szlifierki z odsysaniem pyłu to hit 2025 roku – nie tylko przyspieszają pracę, ale także znacząco ograniczają zapylenie, co docenią Twoje płuca i domownicy. Ceny szlifierek oscylacyjnych z odsysaniem pyłu zaczynają się od około 300 PLN, a wypożyczenie żyrafy to koszt rzędu 50-100 PLN za dzień.

Tabela gradacji papieru ściernego do tynku gipsowego (2025)

Pamiętaj, że wybór papieru ściernego do tynku gipsowego to inwestycja w jakość wykończenia Twojego domu. Nie warto oszczędzać na papierze, bo to on, niczym pędzel mistrza, decyduje o finalnym efekcie. A gładkie ściany to przecież fundament pięknego wnętrza, prawda?

Jaka gradacja papieru ściernego do tynku gipsowego?

Zastanawiasz się, jakim papierem szlifować tynk gipsowy? To pytanie, które spędza sen z powiek niejednemu majsterkowiczowi, a i profesjonalistom potrafi przyprawić o dreszczyk emocji. Wybór odpowiedniej gradacji papieru ściernego to klucz do sukcesu – gładkich ścian, które będą ozdobą każdego domu. Pamiętaj, źle dobrany papier to jak taniec w ciemnościach, niby się ruszasz, ale efektu brak.

Gradacja papieru – co to właściwie oznacza?

Gradacja papieru ściernego, oznaczana numerem, mówi nam o gęstości nasypu ściernego na arkuszu. Im niższy numer, tym ziarno jest większe, a papier bardziej agresywny – idealny do zdzierania większych nierówności. Z kolei wysokie numery to papiery drobnoziarniste, stworzone do wygładzania powierzchni i nadawania jej aksamitnego wykończenia. Pomyśl o tym jak o przyprawach w kuchni – gruboziarnisty pieprz to jak papier o niskiej gradacji, a delikatna sól to papier o wysokiej gradacji. Każdy ma swoje zastosowanie i nie można ich mylić, jeśli nie chcesz kulinarnej katastrofy, lub w naszym przypadku – ścian pełnych rys.

Szlifowanie zgrubne – krok pierwszy do perfekcji

Po nałożeniu tynku gipsowego, naszym oczom często ukazują się różne niedoskonałości – zgrubienia, smugi, czy drobne rysy. W tym momencie wkracza szlifowanie zgrubne. Jaki papier wybrać na tym etapie? Eksperci są zgodni – zacznij od papieru o gradacji P80 lub P100. Te papiery, niczym wytrawni wojownicy, skutecznie rozprawią się z większymi nierównościami, nie pozostawiając przy tym głębokich rys. Możesz się zastanawiać, czy nie zacząć od grubszego papieru, np. P60? Odpowiedź brzmi: ostrożnie! Zbyt agresywny papier może narobić więcej szkody niż pożytku, tworząc głębokie rysy, które później trudno będzie usunąć. To trochę jak próba naprawienia zegarka młotkiem – może i coś się ruszy, ale efekt będzie daleki od zamierzonego.

Szlifowanie wykończeniowe – dopieszczanie detali

Kiedy już pozbędziesz się większych nierówności, czas na szlifowanie wykończeniowe. To tutaj liczy się precyzja i delikatność. Jakim papierem szlifować tynk gipsowy na tym etapie? Sięgnij po papiery o gradacjach P150, P180, a nawet P220. Im wyższa gradacja, tym powierzchnia staje się gładsza i bardziej jednolita. Pamiętaj, że szlifowanie wykończeniowe to proces stopniowy. Zacznij od niższej gradacji i stopniowo przechodź do wyższych, aż uzyskasz pożądaną gładkość. To jak polerowanie diamentu – każdy etap przybliża cię do perfekcji. Nie spiesz się, bądź cierpliwy, a efekt cię zachwyci. Pomyśl o tym jak o malowaniu obrazu – warstwa po warstwie, kolor po kolorze, aż do powstania arcydzieła.

Szlifowanie na sucho czy na mokro?

W świecie szlifowania tynku gipsowego istnieją dwa główne obozy – zwolennicy szlifowania na sucho i na mokro. Która metoda jest lepsza? To zależy od preferencji i sytuacji. Szlifowanie na sucho jest szybsze i mniej pracochłonne, ale generuje dużo pyłu. Na rynku dostępne są odkurzacze przemysłowe z pochłaniaczami pyłu, które znacząco redukują ten problem. Ceny takich odkurzaczy wahają się od 500 zł do nawet kilku tysięcy, w zależności od mocy i funkcji. Z kolei szlifowanie na mokro jest mniej pylące, ale bardziej czasochłonne i wymaga użycia specjalnych gąbek lub pac. Metoda na mokro jest idealna, jeśli zależy ci na minimalizacji pyłu i perfekcyjnym wykończeniu. Wyobraź sobie, że szlifowanie na sucho to szybki sprint, a na mokro to długi, relaksujący spacer – oba prowadzą do celu, ale w różnym tempie i stylu.

Narzędzia wspomagające – szlifowanie z klasą

Oprócz papieru ściernego, warto zaopatrzyć się w odpowiednie narzędzia, które ułatwią i przyspieszą pracę. Do szlifowania ręcznego idealnie nadają się pacy z rzepem, które zapewniają równomierny docisk papieru do powierzchni. Ceny pac zaczynają się od około 20 zł. Dla bardziej wymagających i większych powierzchni, warto rozważyć szlifierkę oscylacyjną lub żyrafę do gładzi. Szlifierki oscylacyjne, w zależności od modelu i mocy, kosztują od 150 zł do 800 zł. Żyrafy, czyli szlifierki z długim wysięgnikiem, to już wydatek rzędu 500 zł – 2000 zł, ale znacząco ułatwiają szlifowanie sufitów i wyższych partii ścian. Pamiętaj, że dobre narzędzia to połowa sukcesu. To jak z dobrym pędzlem dla malarza – możesz mieć najlepszą farbę, ale bez odpowiedniego narzędzia, efekt nie będzie ten sam.

Praktyczne wskazówki i triki ekspertów

Jakim papierem szlifować tynk gipsowy, aby osiągnąć mistrzowski efekt? Oto kilka porad od fachowców:

• Zawsze zaczynaj od szlifowania zgrubnego, a następnie przechodź do wykończeniowego.
• Regularnie sprawdzaj papier ścierny i wymieniaj go, gdy straci swoje właściwości ścierne. Zużyty papier to jak tępy nóż – więcej się namęczysz, a efekt będzie gorszy.
• Szlifuj ruchami okrężnymi lub krzyżowymi, unikając szlifowania w jednym miejscu zbyt długo.
• Po każdym etapie szlifowania, dokładnie oczyść powierzchnię z pyłu.
• Jeśli szlifujesz na sucho, używaj odkurzacza przemysłowego lub maski przeciwpyłowej. Bezpieczeństwo przede wszystkim!
• Przy szlifowaniu na mokro, kontroluj wilgotność gąbki lub pacy – nie może być zbyt mokra, aby nie rozmazywać tynku.

Pamiętaj, że szlifowanie tynku gipsowego to nie wyścig. To proces, który wymaga czasu, cierpliwości i odpowiednich narzędzi. Ale efekt – idealnie gładkie ściany, gotowe na przyjęcie farby – jest wart każdego wysiłku. A satysfakcja z dobrze wykonanej pracy? Bezcenna!

Mamy nadzieję, że ten rozdział rozwiał Twoje wątpliwości dotyczące tego, jakim papierem szlifować tynk gipsowy. Teraz już wiesz, że wybór odpowiedniej gradacji to klucz do sukcesu. Powodzenia w pracach i ciesz się gładkimi ścianami!

Szlifowanie tynku gipsowego na sucho czy na mokro?

Przygotowanie ścian do malowania to niczym rzeźbienie idealnej formy – wymaga precyzji, cierpliwości i odpowiednich narzędzi. Kluczowym etapem w tej artystycznej podróży jest szlifowanie tynku gipsowego. Ale tu pojawia się odwieczne dylemat: szlifować na sucho, czy na mokro? To pytanie spędza sen z powiek niejednemu fachowcowi i weekendowemu majsterkowiczowi. Odpowiedź, jak to bywa w rzemiośle, nie jest jednoznaczna i zależy od wielu czynników. Zatem, niczym detektywi, rozłóżmy te dwie metody na czynniki pierwsze, aby raz na zawsze rozstrzygnąć ten spór.

Pojedynek gigantów: Szlifowanie na sucho kontra szlifowanie na mokro

Wyobraźmy sobie ring, a w narożnikach dwóch zawodników: Szlifowanie na Sucho i Szlifowanie na Mokro. Obaj pretendują do miana mistrza w kategorii "idealnie gładka ściana". Szlifowanie na sucho, niczym szybki bokser, jest efektywne i dynamiczne. Sięgamy po papier ścierny, szlifierkę (ręczną lub elektryczną) i ruszamy do akcji. Metoda ta, chociaż szybka, ma swoje "ale". Pył! Wszechobecny pył gipsowy, niczym dżin wypuszczony z butelki, wnika wszędzie. Konieczność użycia odkurzacza przemysłowego to niemalże warunek sine qua non, aby uniknąć pyłowej apokalipsy w domu.

Z kolei szlifowanie na mokro, to niczym cierpliwy judoka, działa powoli, ale skutecznie. Woda staje się naszym sprzymierzeńcem, wiążąc pył i zapobiegając jego rozprzestrzenianiu się. Efekt? Mniej kurzu, potencjalnie gładsza powierzchnia, ale też więcej czasu i bałaganu związanego z wodą. Czy warto poświęcić czas i zmierzyć się z mokrą materią? Przyjrzyjmy się bliżej obu technikom.

Sucha Piaskowa Burza: Charakterystyka szlifowania na sucho

Szlifowanie na sucho to król szybkości i wygody. Idealne, gdy czas goni, a powierzchnia tynku nie jest przesadnie nierówna. Potrzebujemy:

• Papier ścierny o różnej gradacji (zaczynając od grubszych, np. P80-P120 do wygładzania, np. P180-P240).
• Kostkę lub pacę do szlifowania ręcznego, ewentualnie szlifierkę oscylacyjną lub żyrafę do większych powierzchni.
• Odkurzacz przemysłowy – absolutny must-have, szczególnie przy większych projektach.

Ceny papierów ściernych wahają się od kilku do kilkunastu złotych za arkusz, kostki i pace to koszt rzędu 10-30 zł, natomiast szlifierka oscylacyjna to wydatek od 100 zł wzwyż, a żyrafa – od 300 zł. Odkurzacz przemysłowy, jeśli nie posiadamy, to dodatkowy koszt – wypożyczenie to ok. 50-100 zł za dzień, zakup – od 500 zł wzwyż.

Pamiętajmy, że kluczem do sukcesu jest dobór odpowiedniej gradacji papieru ściernego. Zbyt gruby papier na początku może narobić więcej szkody niż pożytku, rysując powierzchnię tynku. Zaczynamy stopniowo, od grubszych do coraz drobniejszych gradacji, aż do uzyskania satysfakcjonującej gładkości. Anegdota z budowy? Pewien majster, z pośpiechu, zaczął szlifowanie papierem P60… efekt? Ściana wyglądała jak po gradobiciu. Lekcja? Cierpliwość i właściwy dobór narzędzi to podstawa.

Mokry Jedwab: Sekrety szlifowania na mokro

Szlifowanie na mokro to metoda dla tych, którzy cenią sobie perfekcję i minimalizację pyłu. Jest to proces bardziej pracochłonny, ale efekty mogą być spektakularne. Co będzie nam potrzebne?

• Papier wodoodporny (specjalny papier ścierny do pracy na mokro) o gradacjach podobnych jak przy szlifowaniu na sucho.
• Gąbka lub paca z gąbką do rozprowadzania wody i szlifowania.
• Spryskiwacz z wodą.
• Wiaderko z czystą wodą i gąbka do wycierania nadmiaru wody i pyłu.

Ceny papierów wodoodpornych są zbliżone do cen tradycyjnych papierów ściernych. Gąbki i pace z gąbką to koszt ok. 20-50 zł. Szlifierki na mokro są rzadziej spotykane i droższe. Zaletą szlifowania na mokro jest niemal całkowite wyeliminowanie pyłu. Woda wiąże pył gipsowy, tworząc szlam, który łatwo zebrać gąbką. Powierzchnia po szlifowaniu na mokro często jest gładsza i bardziej jednolita, co przekłada się na lepszy efekt malowania. Minusem jest czasochłonność i konieczność częstego czyszczenia gąbki i wymiany wody, aby nie rozmazywać pyłu po ścianie. "Jak mokra ma być gąbka?" – to pytanie zadaje sobie wielu początkujących. Odpowiedź? Wilgotna, nie ociekająca wodą. Chodzi o zwilżenie powierzchni, a nie zalanie jej.

Werdykt? Która metoda wygrywa?

Nie ma jednoznacznego zwycięzcy. Wybór metody szlifowania tynku gipsowego zależy od indywidualnych preferencji, rodzaju tynku, pożądanego efektu i dostępnego czasu. Poniższa tabela może pomóc w podjęciu decyzji:

Podsumowując, wybór papieru ściernego i metody szlifowania to klucz do sukcesu. Niezależnie od tego, czy wybierzemy suchą, czy mokrą drogę, pamiętajmy o cierpliwości, precyzji i odpowiednich narzędziach. A idealnie gładkie ściany będą nagrodą za nasze starania.

Techniki szlifowania tynku gipsowego dla idealnie gładkich ścian

Perfekcyjne wykończenie ścian i sufitów to marzenie każdego, kto podejmuje się prac remontowych. Sekret idealnie gładkich powierzchni tkwi nie tylko w samym tynku gipsowym, ale przede wszystkim w jego odpowiednim przygotowaniu. Kluczowym etapem, bez którego nie obejdzie się żaden profesjonalista, jest szlifowanie tynku. To właśnie ono decyduje o ostatecznym wyglądzie ścian, przygotowując je do malowania czy tapetowania. Niby prosta czynność, ale diabeł tkwi w szczegółach, a jednym z najważniejszych jest wybór odpowiedniego narzędzia – a konkretnie, jakim papierem ściernym powinniśmy się posłużyć?

Wybór papieru ściernego – fundament gładkości

Wbrew pozorom, papiery ścierne to nie tylko kawałki papieru z nasypanym piaskiem. W 2025 roku rynek oferuje szeroki wachlarz materiałów ściernych, różniących się nie tylko granulacją, ale i materiałem wykonania, rodzajem nasypu oraz przeznaczeniem. Wybór odpowiedniego papieru ściernego to pierwszy krok do sukcesu. Zbyt grube ziarno narobi więcej szkody niż pożytku, rysując powierzchnię i zmuszając nas do ponownej aplikacji tynku. Z kolei zbyt delikatny papier może okazać się nieskuteczny, spowalniając pracę i frustrując wykonawcę.

Zastanówmy się nad granulacją – to parametr kluczowy. Mówiąc obrazowo, granulacja papieru ściernego określa "ostrość" ziaren ściernych. Im niższa liczba, tym ziarno jest grubsze i bardziej agresywne. Do tynku gipsowego, który charakteryzuje się relatywną miękkością, nie potrzebujemy brutalnej siły. Zacznijmy od papieru o granulacji P100 lub P120. To idealny kompromis, pozwalający na wstępne wyrównanie powierzchni i usunięcie większych nierówności, bez ryzyka zarysowania tynku. Cena za arkusz papieru ściernego o wymiarach 230x280 mm o granulacji P120 w 2025 roku oscyluje w granicach 1,5-2,5 jednostek walutowych. Pamiętajmy, że w zależności od producenta, ceny mogą się różnić, ale zakres ten daje pewne rozeznanie.

Jeśli tynk jest bardzo nierówny, a na ścianie widoczne są spore wypukłości czy zgrubienia, można rozważyć użycie papieru P80 na samym początku. Traktujmy to jednak jako wyjątek, a po wstępnym szlifowaniu P80, niezbędne jest przejście na P100 lub P120, aby usunąć rysy powstałe po grubszym ziarnie. To trochę jak z jazdą samochodem – na autostradzie nie pojedziemy na pierwszym biegu, prawda? Podobnie jest ze szlifowaniem – zaczynamy od "biegu" dostosowanego do sytuacji, a następnie przechodzimy na wyższy, aby osiągnąć optymalną prędkość i efekt.

Techniki szlifowania – droga do perfekcji

Samo posiadanie odpowiedniego papieru to tylko połowa sukcesu. Równie ważna jest technika szlifowania. W 2025 roku, szlifowanie ręczne nadal ma swoich zwolenników, szczególnie przy niewielkich powierzchniach lub w trudno dostępnych miejscach. Do szlifowania ręcznego idealnie sprawdzą się kostki lub pace z rzepem, do których mocujemy papier ścierny. Ergonomiczny kształt i pewny chwyt to podstawa komfortowej pracy. Ceny takich kostek zaczynają się od około 10 jednostek walutowych. Pace z rzepem, oferujące większą powierzchnię roboczą, to wydatek rzędu 20-35 jednostek walutowych.

Dla większych powierzchni lub gdy zależy nam na czasie i efektywności, nieoceniona okaże się szlifierka oscylacyjna. W 2025 roku, dostępne są modele z regulacją prędkości obrotowej i systemem odsysania pyłu. To rozwiązanie nie tylko przyspiesza pracę, ale także znacząco ogranicza zapylenie, co jest ważne dla naszego zdrowia i komfortu pracy. Ceny szlifierek oscylacyjnych, w zależności od mocy i funkcji, wahają się od 200 do nawet 800 jednostek walutowych. Inwestycja w dobrą szlifierkę zwróci się z pewnością, szczególnie jeśli planujemy częste prace wykończeniowe. Pamiętajmy jednak, że nawet najlepsza szlifierka nie zastąpi wprawnej ręki i odpowiedniej techniki.

Szlifując tynk gipsowy, niezależnie od wybranej metody, pamiętajmy o kilku zasadach. Przede wszystkim, pracujmy równomiernie, bez nadmiernego dociskania. Ruchy powinny być płynne i koliste, pokrywające całą powierzchnię. Unikajmy szlifowania w jednym miejscu, gdyż możemy w ten sposób zrobić wgłębienie. Kontrolujmy postęp pracy, dotykając dłonią szlifowanej powierzchni. Gładkość pod palcami to najlepszy wskaźnik, że jesteśmy na dobrej drodze. Pamiętajmy też o regularnej wymianie papieru ściernego. Zbyt zużyty papier nie będzie efektywny, a wręcz może rysować powierzchnię.

Od P120 do perfekcji – finałowe szlify

Po wstępnym szlifowaniu papierem P120, przychodzi czas na wykończenie. Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię, niezbędne jest zastosowanie papierów o wyższej granulacji. Sięgnijmy po P180, a następnie P220 lub nawet P240. Każdy kolejny etap szlifowania papierem o drobniejszym ziarnie, to krok w stronę perfekcji. To jak polerowanie diamentu – każdy szlif przybliża nas do ideału. Pamiętajmy o zasadzie stopniowania – nie przeskakujmy granulacji. Przejście bezpośrednio z P120 na P240 może okazać się nieskuteczne, a efekt nie będzie zadowalający.

Podczas finałowego szlifowania, możemy zastosować technikę "na mokro". Lekkie zwilżenie papieru ściernego wodą sprawia, że pył nie unosi się w powietrzu, a szlifowanie staje się bardziej efektywne. Należy jednak pamiętać, aby nie przesadzić z ilością wody – papier powinien być jedynie wilgotny, a nie mokry. Po szlifowaniu "na mokro", ściany należy pozostawić do całkowitego wyschnięcia przed malowaniem.

Ilość papieru ściernego, jaką będziemy potrzebować, zależy od wielkości powierzchni i stopnia nierówności tynku. Przyjmuje się, że na każde 10 m² ścian, potrzebujemy średnio 2-3 arkusze papieru o każdej granulacji. Warto zaopatrzyć się w zapas, szczególnie jeśli nie mamy dużego doświadczenia w szlifowaniu. Lepiej mieć więcej, niż zabraknąć w trakcie pracy.

Podsumowując, odpowiedź na pytanie "jakim papierem szlifować tynk gipsowy" nie jest jednoznaczna. Wszystko zależy od etapu prac i oczekiwanego efektu. Pamiętajmy o zasadzie stopniowania granulacji, właściwej technice szlifowania i o tym, że cierpliwość i dokładność to klucz do idealnie gładkich ścian. A jak mawiał pewien stary majster – "Gładka ściana, to duma gospodarza!".